Δραση κι Αντίδραση σε εκλογικό φόντο

Τα μηνύματα των ευροεκλογών χωρίζονται σε δυο κατηγορίες. Από τη μια βρίσκονται εκείνα που θεωρούνται χρήσιμα για τα κόμματα και από την άλλη εκείνα που είναι χρήσιμα στους ψηφοφόρους. Η αποχή για τους πολιτικούς και το αποτέλεσμα για τον κόσμο. Οι μεν, για να καταλάβουν πως δεν είναι στραβός ο γυαλός, και οι δε, για να πιστέψουν πως με την ψήφο τους μπορούν πράγματι να αλλάξουν το τοπίο.
Οι 4,4 μονάδες της διαφοράς του ΠΑΣΟΚ από τη ΝΔ είναι αρκετές. Αρκετές για να καταλάβουν στο Μαξίμου πως το κλίμα έχει αλλάξει. Πως οι ¨Άγονες γραμμές¨ δεν οδηγούν σε ήρεμα νησιά, αλλά σε Μονές, σε Ομόλογα, σε αναψυκτήρια, στη Siemens. Κι αν στα παραπάνω, τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο ακόμα, τα πράγματα έχουν ξεκαθαρίσει στη συνείδηση του κόσμου. Τα σκάνδαλα δεν είναι η αιτία, αλλά η σταγόνα που χρόνια τώρα ξεχειλίζει τα ποτήρια του πολιτικού τραπεζιού. Σε πείσμα των πολιτικών που επιμένουν να κάνουν πως δε βλέπουν, ο κόσμος δει τη δική του περιπέτεια. Η ακρίβεια, η φτώχεια, το ασφαλιστικό, η παιδεία και οποιοδήποτε κομμάτι της ζωής του Έλληνα είναι δυσλειτουργικά.
Οι φετινές ευροεκλογές ήταν περισσότερο εθνικοποιημένες από οποιεσδήποτε άλλες, τα τελευταία χρόνια. Οι δημόσιες τοποθετήσεις, εκατέρωθεν, πριν και μετά. Το ντιμπέιτ. Όλα είχαν το χρώμα των εθνικών εκλογών. Ο κόσμος δεν ψήφισε για την Ευρώπη, αλλά αντέδρασε για την Ελλάδα. Σε μια περίοδο πνιγμένη στα σκάνδαλα και τις αδυναμίες, σε μια δημόσια ζωή προκλητική και διεφθαρμένη, οι ψηφοφόροι έδωσαν τη δική τους απάντηση.
Το ΠΑΣΟΚ από την άλλη πρέπει να ξεχάσει τη νίκη του και να προσπαθήσει ακόμη περισσότερο, όχι μόνο για να κερδίσει κι άλλους υποστηρικτές αλλά για να πραγματοποιήσει όσα υποσχέθηκε σ΄εκείνους που το εμπιστεύτηκαν.
Σε αναμονή των εθνικών εκλογών, αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι πως ο πολίτης πλέον άλλαξε. Στη μια πλευρά βρίσκεται ο κόσμος, στην άλλη οι παρατάξεις.
Αστείο δεν είναι;

by Chris Kar